شبکه جنبش راه سبز (جرس): زندانیان سیاسی زندان اوین در آستانه
تجمعاعتراضی مردم که فردا -جمعه -ساعت هشت شب مقابل در اصلی اوین برگزار
میشود، پیامی را خطاب به ملت ایران ارسال کرده اند و ضمن ابزار نگرانی
نسبتبه نقل و انتقال های صورت گرفته در اوین، خواستار حضور سبز مردم
درراهپمایی ۲۲ بهمن شده اند. آنها همچنین خواستار بیداری مردم نسبت به
نکاتیشدند که میر حسین موسوی در خصوص وضعیت قوه قضائیه در سخنان خود به
اناشاره کرده است.
متن کامل این پیام که توسط زندانیان سیاسی به بیرون راه یافته است به این شرح است:
مردم شریف ایران
ما
زندانیان سیاسی همچون لکه سیاهی بر صورت رژیم هستم. باید این سیاهیبیشتر
دیده شود. گردهمایی خانواده های زندانیان، حمایت نهادهای حقوق بشریو
انتشار گسترده اخبار مربوط به زندانیان در رسانه ها این سیاهی را
بیشترنمایان خواهد کرد.
این ننگ بزرگی برای حکومت است که در سی و یکمین
سالگرد تاسیس خود این همهزندانی عقیده و اندیشه دارد. زمانه در حال تغییر
است. همزاد پنداری بارژیمی که پس از سی سال در تک تک سلول های جامعه و
مردم نفوذ کرده بود، درحال فروپاشی است.
اگر در نخستین روزهای پس از
انتخابات مردم هراسان، بلاتکلیف و ناامید واردخیابان های تهران شده بودند،
اینک پس از گذشت چند ماه این اعتراض هاگسترده تر، عمیق تر و سازمان یافته
تر به شهرهای دیگر کشور هم کشیده شدهاست. انتقاد نسبت به جکومت و رفتارهای
ولی فقیه اکنون علنی تر شده است.هاله ای از تقدس که رژیم در همه این سالها
برای خود و رهبری ایجاد کردهبود اکنون شکسته شده است. آنهایی که نماد
خشونت، خیانت، دروغ و تزویر رژیماند، هر روز بیشتر به حاشیه می روند و
کمتر کسی این روزها حاضر به حمایتتمام قد از این دولت است.
گاه و بی
گاه برخی از زندانیان سیاسی را از بندی به بند دیگر و یا اززندانی به
زندانی دیگر منتقل می کنند. گرچه دلایل آن می تواند بازجویی هایمجدد و
پرونده سازی های تازه باشد، اما تجربه زندان های دهه شصت و همچیننتجربیات
کشورهای دیکتاتوری در امریکای لاتین نشان می دهد که پیامد این نقلو انتقال
ها می تواند از بین بردن زندانیان سیاسی هم باشد.
فشار بر زندانیان، از
بین بردن شاهدان جنایت، ناپدید شدن برخی از فعالاناجتماعی و سیاسی همه روش
هایی است که جهان در دهه های ۶۰ ،۷۰ و اوایل دهه٨۰ با آن مواجه بوده است.
این شگردهای بی حاصل را دیکتاتوری ایران هم بهخوبی می شناسد و سعی می کند
از آن در آزار و اذیت زندانی های سیاسی وخانواده هایشان استفاده کند. ما
ایمان داریم استفاده از این شگردها درنهایت دستاوردی جز بی آبرویی بیشتر
برای حکومت ایران ندارد. اگر جز اینبود حالا باید شاهد حکومت نرون در
آرژانتین، پینوشه در شیلی، سرهنگ ها دریونان، فرانکو در اسپانیا، پهلوی در
ایران و صدام حسین در عراق باشیم.
ما از اینکه
در زندان های حکومت تبدیل به شهدای جنبش سبز شویم ترسینداریم. با این همه
برای بی اعتبار کردن هرچه بیشتر حکومت و جلوگیری ازشکل گیری یک فاجعه
مشابه با اعدام های سال ۶۷، خواستار حضور ناظران بیناللملی و نمایندگان
سارمان های مستقل حقوق بشری در زندان های ایران برایاطمینان از سلامتی همه
زندانیان سیاسی هستیم.
نکته مهم دیگری که می
خواهیم با شما مردم شریف ایران در میان بگذاریم هماناست که میرحسین موسوی
در تازه ترین سخنان خود به آن اشاره کرده است: نحوهارتباط قوه قضاییه با
به اصطلاح ضابطین خودش است.
ما زندانیان سیاسی بارها از بازجوهای خود
شنیده ایم که با افتخار می گویندما به قاضی پرونده دستور می دهیم. بازجوها
در ابتدای بازجویی ها به برخیاز زندانی ها حکم زندان آنها را اعلام کرده و
گفته اند ما از قاضی پروندهبرای شما چنین حکمی درخواست خواهیم کرد و شگفتا
که همان حکم چند ماه بعدتوسط قاضی صادر شده است. میرحسین موسوی در سخنان
خود گفته است: "باید دیدقاضی ها فرمان می دهند و تصمیمی می گیرند یا
نیروهای انتظامی و امنیتی؟قوه قضاییه ای که در قانون اساسی به صورتی قوی
بر استقلال آن تأکید شدهاست امروز باید دید که اختیاراتش تا چه حد است؟ تا
چه مقدار شأن و منزلتآن مراعات می شود؟"
ما به
عنوان زندانیانی که نزدیک به هشت ماه است گروگان سیستم نظامی وامنیتی
هستیم پاسخ سوال مهندس موسوی را چنین می دهیم: "تردید نکنید کهسیستم قضایی
به صورت مترسکی در دست سیستم نظامی –امنیتی بویژه سپاهپاسداران عمل می
کند. وضع به جایی رسیده که حتی برخی از قضات به هنگامابلاغ حکم به برخی از
زندانی ها می گویند: "این حکم را ما به درخواستبازجوهای پرونده برای شما
صادر کرده ایم."
ما در پایان ضمن استقبال از
سخنان اخیر آقایان موسوی و کروبی، از مردمایران دعوت می کنیم در روز بیست
و دوم بهمن حضوری سبز درهمه شهرها داشتهباشند.
تجمعاعتراضی مردم که فردا -جمعه -ساعت هشت شب مقابل در اصلی اوین برگزار
میشود، پیامی را خطاب به ملت ایران ارسال کرده اند و ضمن ابزار نگرانی
نسبتبه نقل و انتقال های صورت گرفته در اوین، خواستار حضور سبز مردم
درراهپمایی ۲۲ بهمن شده اند. آنها همچنین خواستار بیداری مردم نسبت به
نکاتیشدند که میر حسین موسوی در خصوص وضعیت قوه قضائیه در سخنان خود به
اناشاره کرده است.
متن کامل این پیام که توسط زندانیان سیاسی به بیرون راه یافته است به این شرح است:
مردم شریف ایران
ما
زندانیان سیاسی همچون لکه سیاهی بر صورت رژیم هستم. باید این سیاهیبیشتر
دیده شود. گردهمایی خانواده های زندانیان، حمایت نهادهای حقوق بشریو
انتشار گسترده اخبار مربوط به زندانیان در رسانه ها این سیاهی را
بیشترنمایان خواهد کرد.
این ننگ بزرگی برای حکومت است که در سی و یکمین
سالگرد تاسیس خود این همهزندانی عقیده و اندیشه دارد. زمانه در حال تغییر
است. همزاد پنداری بارژیمی که پس از سی سال در تک تک سلول های جامعه و
مردم نفوذ کرده بود، درحال فروپاشی است.
اگر در نخستین روزهای پس از
انتخابات مردم هراسان، بلاتکلیف و ناامید واردخیابان های تهران شده بودند،
اینک پس از گذشت چند ماه این اعتراض هاگسترده تر، عمیق تر و سازمان یافته
تر به شهرهای دیگر کشور هم کشیده شدهاست. انتقاد نسبت به جکومت و رفتارهای
ولی فقیه اکنون علنی تر شده است.هاله ای از تقدس که رژیم در همه این سالها
برای خود و رهبری ایجاد کردهبود اکنون شکسته شده است. آنهایی که نماد
خشونت، خیانت، دروغ و تزویر رژیماند، هر روز بیشتر به حاشیه می روند و
کمتر کسی این روزها حاضر به حمایتتمام قد از این دولت است.
گاه و بی
گاه برخی از زندانیان سیاسی را از بندی به بند دیگر و یا اززندانی به
زندانی دیگر منتقل می کنند. گرچه دلایل آن می تواند بازجویی هایمجدد و
پرونده سازی های تازه باشد، اما تجربه زندان های دهه شصت و همچیننتجربیات
کشورهای دیکتاتوری در امریکای لاتین نشان می دهد که پیامد این نقلو انتقال
ها می تواند از بین بردن زندانیان سیاسی هم باشد.
فشار بر زندانیان، از
بین بردن شاهدان جنایت، ناپدید شدن برخی از فعالاناجتماعی و سیاسی همه روش
هایی است که جهان در دهه های ۶۰ ،۷۰ و اوایل دهه٨۰ با آن مواجه بوده است.
این شگردهای بی حاصل را دیکتاتوری ایران هم بهخوبی می شناسد و سعی می کند
از آن در آزار و اذیت زندانی های سیاسی وخانواده هایشان استفاده کند. ما
ایمان داریم استفاده از این شگردها درنهایت دستاوردی جز بی آبرویی بیشتر
برای حکومت ایران ندارد. اگر جز اینبود حالا باید شاهد حکومت نرون در
آرژانتین، پینوشه در شیلی، سرهنگ ها دریونان، فرانکو در اسپانیا، پهلوی در
ایران و صدام حسین در عراق باشیم.
ما از اینکه
در زندان های حکومت تبدیل به شهدای جنبش سبز شویم ترسینداریم. با این همه
برای بی اعتبار کردن هرچه بیشتر حکومت و جلوگیری ازشکل گیری یک فاجعه
مشابه با اعدام های سال ۶۷، خواستار حضور ناظران بیناللملی و نمایندگان
سارمان های مستقل حقوق بشری در زندان های ایران برایاطمینان از سلامتی همه
زندانیان سیاسی هستیم.
نکته مهم دیگری که می
خواهیم با شما مردم شریف ایران در میان بگذاریم هماناست که میرحسین موسوی
در تازه ترین سخنان خود به آن اشاره کرده است: نحوهارتباط قوه قضاییه با
به اصطلاح ضابطین خودش است.
ما زندانیان سیاسی بارها از بازجوهای خود
شنیده ایم که با افتخار می گویندما به قاضی پرونده دستور می دهیم. بازجوها
در ابتدای بازجویی ها به برخیاز زندانی ها حکم زندان آنها را اعلام کرده و
گفته اند ما از قاضی پروندهبرای شما چنین حکمی درخواست خواهیم کرد و شگفتا
که همان حکم چند ماه بعدتوسط قاضی صادر شده است. میرحسین موسوی در سخنان
خود گفته است: "باید دیدقاضی ها فرمان می دهند و تصمیمی می گیرند یا
نیروهای انتظامی و امنیتی؟قوه قضاییه ای که در قانون اساسی به صورتی قوی
بر استقلال آن تأکید شدهاست امروز باید دید که اختیاراتش تا چه حد است؟ تا
چه مقدار شأن و منزلتآن مراعات می شود؟"
ما به
عنوان زندانیانی که نزدیک به هشت ماه است گروگان سیستم نظامی وامنیتی
هستیم پاسخ سوال مهندس موسوی را چنین می دهیم: "تردید نکنید کهسیستم قضایی
به صورت مترسکی در دست سیستم نظامی –امنیتی بویژه سپاهپاسداران عمل می
کند. وضع به جایی رسیده که حتی برخی از قضات به هنگامابلاغ حکم به برخی از
زندانی ها می گویند: "این حکم را ما به درخواستبازجوهای پرونده برای شما
صادر کرده ایم."
ما در پایان ضمن استقبال از
سخنان اخیر آقایان موسوی و کروبی، از مردمایران دعوت می کنیم در روز بیست
و دوم بهمن حضوری سبز درهمه شهرها داشتهباشند.