ما اگر این روزها را روزهای خدا می دانیم باید به یاد آوریم که هیچیک از این رنگ ها را نمی توان حذف و یا صداها را خفه کرد. ما برای ایستادگی در مقابل طوفان ها، مصایب و دشمنان به این صداها و به این تنوع نیازمندیم. یک صدایی و بی رنگی کارساز نیست.
کلمه: معصومه ابتکار عضو شورای شهر تهران در آخرین مطلب وبلاگ خود که اخیرا فیلتر شده نوشته است: روزهای دهه انقلاب که به دهه طلوع خورشید آزادی معنا یافته، یادآور روزهای حساس و تاریخی کشورمان است. روزهایی که مردم با اتکال به نیروی لایزال خداوندی و وحدت و همدلی توانستند از ظلم و استبداد چند صد ساله آزاد و پس از رنج ها و تلاش های بی شمار، برای ساختن ایرانی سربلند و آزاد آماده شوند.
“این روزها” به “آن روزها” زیاد می اندیشم و می بینم؛
در شرایطی که همه می دانیم بخشی از آن آرمان ها هنوز محقق نشده و گاه حتی احساس می کنیم که از بعضی آنها فاصله گرفته ایم؛
در شرایطی که همه می دانیم آسیب پذیری های درونی و خارجی انقلاب کم نشده؛
در شرایطی که همه می دانیم این انقلاب اگر بخواهد آینده ای داشته باشد متعلق به جوانان و دانشجویان است؛
در شرایطی که همه می دانیم انقلاب برای تامین حقوق و رضایت مردم شکل گرفت؛
در شرایطی که همه می دانیم فشارها و سخت گیری ها و محدودیت ها با ماهیت آزادی خواهانه انقلاب و ارزش های اسلامی سازگاری ندارد؛
در شرایطی که همه می دانیم نباید به بیگانگان و دشمنان این مرز و بوم بهانه داد؛
در شرایطی که همه می دانیم دهه فجر فرصتی برای یادآوری و بخاطر سپردن دلایل بروز این انقلاب مانند ظلم و ستم رژیم شاهنشاهنی و خودکامگی و استبدادی است که با حرمت و کرامت ذاتی انسان ها سازگاری ندارد و خداوند بر این حرمت بارها در قرآن کریم تاکید کرده است؛
وظیفه ای سنگین بر عهده داریم. اینها همه مشترکاتی است که هیچ فرد دلسوز و علاقمندی به ایران و انقلاب نمی تواند منکر شود.
در این روزهای استثنایی که کشور ما شرایط سختی را تجربه می کند، هر اقدامی که بتواند به کاهش تنش و رودررویی اقشار جامعه بیانجامد و در واقع خشونت طلبان را خلع سلاح کند گامی در جهت آرمان های انقلاب خواهد بود.
در “آن روزها” همه ایرانیان با هر تفکری که داشتند در کنار هم قرار گرفتند. حالا در “این روزها” و در سی و یکمین سالگرد می بایست شاهد تکرار همان تجربه شیرین باشیم. مردم باید این فرصت را داشته باشند که از هر رنگ و سلیقه ای حضور یابند؛ که این تنوع رنگ ها، رنگ خداست.
برخی فکر می کنند که خداوند بدون هیچ رنگ و نشانه ایست. در حالی که همین تنوع رنگ ها، تفاوت سلایق و گوناگونی زبان ها و قومیت ها نشانه خداوند است. رنگ خداوند همین گوناگونی موجود در طبیعت و انسان هاست.
ما اگر این روزها را ایام الله و “روزهای خدا” می شناسیم؛ باید آن را فرصتی باشد برای همه در جهت همدلی و بازگشت به دردهای مشترک بدانیم، نه آنکه به رودرویی و درگیری بیاندیشیم. بازگشت به همدلی در میان ایرانیان بود که آن روزهای به یاد ماندنی را رقم زد.
ما اگر این روزها را روزهای خدا می دانیم باید به یاد آوریم که هیچیک از این رنگ ها را نمی توان حذف و یا صداها را خفه کرد. ما برای ایستادگی در مقابل طوفان ها، مصایب و دشمنان به این صداها و به این تنوع نیازمندیم. یک صدایی و بی رنگی کارساز نیست.
به همین دلیل یکی از مهم ترین اقداماتی که می تواند در آستانه ۲۲ بهمن آرامش و همدلی را زمینه ساز باشد، آزادی زندانیانی است که به دلایل سیاسی در ماههای اخیر دربندند و بعضی از آنها حتی هنوز محاکمه نشده اند. این اقدام می تواند نشانه خوبی از بازگشت به شرایط روزهای پیروزی انقلاب و نیز نشانه ای از استحکام و ثبات باشد.
امروز بیش از هر زمانی آشکار شده که برای حفظ مبانی و استمرار این انقلاب راهی جز پافشاری بر اصلاحات تا تحقق کامل قانونی اساسی و استیفای حقوق آحاد ایرانیان، تضمین آزادی های اساسی و پای بندی عملی سیاسیون به اخلاق و قانون وجود ندارد.
تکمله:
راستی، نمی دانم چرا و توسط چه کسی، وبلاگم در هنگامه دهه فجر و بعد از یادداشتی در مورد امام خمینی، فیتلر شد!
کلمه: معصومه ابتکار عضو شورای شهر تهران در آخرین مطلب وبلاگ خود که اخیرا فیلتر شده نوشته است: روزهای دهه انقلاب که به دهه طلوع خورشید آزادی معنا یافته، یادآور روزهای حساس و تاریخی کشورمان است. روزهایی که مردم با اتکال به نیروی لایزال خداوندی و وحدت و همدلی توانستند از ظلم و استبداد چند صد ساله آزاد و پس از رنج ها و تلاش های بی شمار، برای ساختن ایرانی سربلند و آزاد آماده شوند.
“این روزها” به “آن روزها” زیاد می اندیشم و می بینم؛
در شرایطی که همه می دانیم بخشی از آن آرمان ها هنوز محقق نشده و گاه حتی احساس می کنیم که از بعضی آنها فاصله گرفته ایم؛
در شرایطی که همه می دانیم آسیب پذیری های درونی و خارجی انقلاب کم نشده؛
در شرایطی که همه می دانیم این انقلاب اگر بخواهد آینده ای داشته باشد متعلق به جوانان و دانشجویان است؛
در شرایطی که همه می دانیم انقلاب برای تامین حقوق و رضایت مردم شکل گرفت؛
در شرایطی که همه می دانیم فشارها و سخت گیری ها و محدودیت ها با ماهیت آزادی خواهانه انقلاب و ارزش های اسلامی سازگاری ندارد؛
در شرایطی که همه می دانیم نباید به بیگانگان و دشمنان این مرز و بوم بهانه داد؛
در شرایطی که همه می دانیم دهه فجر فرصتی برای یادآوری و بخاطر سپردن دلایل بروز این انقلاب مانند ظلم و ستم رژیم شاهنشاهنی و خودکامگی و استبدادی است که با حرمت و کرامت ذاتی انسان ها سازگاری ندارد و خداوند بر این حرمت بارها در قرآن کریم تاکید کرده است؛
وظیفه ای سنگین بر عهده داریم. اینها همه مشترکاتی است که هیچ فرد دلسوز و علاقمندی به ایران و انقلاب نمی تواند منکر شود.
در این روزهای استثنایی که کشور ما شرایط سختی را تجربه می کند، هر اقدامی که بتواند به کاهش تنش و رودررویی اقشار جامعه بیانجامد و در واقع خشونت طلبان را خلع سلاح کند گامی در جهت آرمان های انقلاب خواهد بود.
در “آن روزها” همه ایرانیان با هر تفکری که داشتند در کنار هم قرار گرفتند. حالا در “این روزها” و در سی و یکمین سالگرد می بایست شاهد تکرار همان تجربه شیرین باشیم. مردم باید این فرصت را داشته باشند که از هر رنگ و سلیقه ای حضور یابند؛ که این تنوع رنگ ها، رنگ خداست.
برخی فکر می کنند که خداوند بدون هیچ رنگ و نشانه ایست. در حالی که همین تنوع رنگ ها، تفاوت سلایق و گوناگونی زبان ها و قومیت ها نشانه خداوند است. رنگ خداوند همین گوناگونی موجود در طبیعت و انسان هاست.
ما اگر این روزها را ایام الله و “روزهای خدا” می شناسیم؛ باید آن را فرصتی باشد برای همه در جهت همدلی و بازگشت به دردهای مشترک بدانیم، نه آنکه به رودرویی و درگیری بیاندیشیم. بازگشت به همدلی در میان ایرانیان بود که آن روزهای به یاد ماندنی را رقم زد.
ما اگر این روزها را روزهای خدا می دانیم باید به یاد آوریم که هیچیک از این رنگ ها را نمی توان حذف و یا صداها را خفه کرد. ما برای ایستادگی در مقابل طوفان ها، مصایب و دشمنان به این صداها و به این تنوع نیازمندیم. یک صدایی و بی رنگی کارساز نیست.
به همین دلیل یکی از مهم ترین اقداماتی که می تواند در آستانه ۲۲ بهمن آرامش و همدلی را زمینه ساز باشد، آزادی زندانیانی است که به دلایل سیاسی در ماههای اخیر دربندند و بعضی از آنها حتی هنوز محاکمه نشده اند. این اقدام می تواند نشانه خوبی از بازگشت به شرایط روزهای پیروزی انقلاب و نیز نشانه ای از استحکام و ثبات باشد.
امروز بیش از هر زمانی آشکار شده که برای حفظ مبانی و استمرار این انقلاب راهی جز پافشاری بر اصلاحات تا تحقق کامل قانونی اساسی و استیفای حقوق آحاد ایرانیان، تضمین آزادی های اساسی و پای بندی عملی سیاسیون به اخلاق و قانون وجود ندارد.
تکمله:
راستی، نمی دانم چرا و توسط چه کسی، وبلاگم در هنگامه دهه فجر و بعد از یادداشتی در مورد امام خمینی، فیتلر شد!