بیانیه مهدی کروبی خطاب به ملت بعد از مراسم ۲۲ بهمن

کلمه: مهدی کروبی در پیامی به ملت ایران در خصوص حوادث روز ۲۲بهمن بیانیه ای صادر کرد

به گزارش سحام نیوز متن این بیانیه به شرح زیر است:

بسمه تعالی

مردم بزرگ و آزاده ایران؛

از حضور فراگیر و گسترده شما به رغم
فشارهای امنیتی و فضای بسته سیاسی حاکم در مراسم ۲۲ بهمن امسال عمیقا
سپاسگزارم. امسال اگرچه مراسم ۲۲ بهمن با دعوت همه جناح‌های سیاسی و
شخصیت‌ها و مراجع عظام، با امید گشایش روزنه‌هایی به سوی حل بحران و
مشکلات ملی انجام پذیرفت، اما متاسفانه جریان تمامیت‌خواه و خشونت‌طلب
می‌کوشد با استفاده از صدا و سیما و رسانه‌های دولتی و شبه‌دولتی خود، با
بی‌اخلاقی تمام و وارونه‌سازی واقعیت و پنهان‌کردن وحشی‌گری‌های جانبی و
فضای امنیتی حاکم بر این راهپیمایی، آن‌را به نفع خود مصادره کند.

جریان خشونت‌طلب می‌خواهد از این
راهپیمایی که با حضور عظیم اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان امکان پذیر شد، برای
پاک‌کردن آثار ناشی از زندانی‌کردن‌ها و جنایت‌ها و شکنجه‌ها و کشتارهای
خیابانی بهره برد. می‌خواهد چادری از مغلطه و کژنمایی بر این جنایات و
وحشی‌گری‌های خود بکشد. راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال درحالی برگزار شد که
نیروی‌های نظامی و امنیتی، تهران را به یک پادگان تبدیل کرده‌بودند. آن‌ها
با هر حرکت و نشانه‌ای از عدم موافقت با وضع موجود، به‌شدت برخورد‌
می‌کردند و آن‌را خفه می‌کردند. طرفه آن‌که، حتی یک تصویر از این همه
لشگرکشی و پرتاب نارنجک‌های اشک‌آور و ضرب و شتم شما مردم، در رسانه‌های
داخلی نشان داده‌نشد!

گویا چشمانشان، با پرده‌هایی از گمراهی
پوشیده شده که گمان می‌کنند که توانسته‌اند بر خاطره جمعی مردم پرده
فراموشی بکشند و با مصادره تمام و کمال این مراسم ملی و مذهبی و انقلابی
به نفع خود، مستمسکی برای ادامه جریان «سلب حقوق حقه مردم» فراهم کنند.
حال آن‌که بدون دعوت جریان‌های سیاسی و حضور مردمی، راهپیمایی ۲۲ بهمن
امسال، به راهپیمایی بی‌رمق یگان‌های نظامی و امنیتی تبدیل می‌شد و امکان
چنین بهره‌برداری تبلیغاتی برای ایشان فراهم نمی‌آمد.

همه ما می‌دانیم که حضور شما مردم در
راهپیمایی ۲۲ بهمن، به یقین نه به دلیل علاقه‌تان به سیاست‌های سرکوب و
پرکردن زندان‌ها که به‌دلیل علایق ملی و عشق‌تان به ایران، انقلاب و امام
بود. شما مردم خوب کشورمان در راهپیمایی سالگرد انقلاب اسلامی شرکت نکردید
تا با کتک‌زدن مردم بیعت کنید. شما مردم مومن کشور ما بهتر از هرکسی
می‌دانید که ریختن خون بی‌گناهان با مبانی دین و اخلاق‌تان سازگار نیست.
مگر مولای ما علی (علیه‌السلام) برای تقویت حکومت خود زندان‌هایش را
پرمی‌کرد؟ شما مردم شهید داده کشورمان، راضی به سرپوش گذاشتن روی جنایات
کهریزک و مجتمع سبحان و خوابگاه‌های دانشجویی و بی‌حرمتی به مراجع نیستید
و حضور شما در راهپیمایی ۲۲ بهمن هم، تاییدی بر آن جنایات نبوده‌است.

با این‌حال کسانی که حداکثر تلاش خود را
برای مهندسی تظاهرات ۲۲ بهمن به‌کار بردند و از سراسر کشور با صدها اتوبوس
و قطار نیرو به تهران اعزام کردند، باید دلیل خالی ماندن میدان آزادی را
به هنگام سخنرانی، علی‌رغم استفاده از این همه نیرو و بسیج نیروهای
انتظامی و نظامی خود توضیح دهند. مگر می‌شود تصور کرد که مردمی چنین فهیم،
دلیل حضور ده‌ها‌هزار نفری نیروهای نظامی و انتظامی در خیابان‌ها را
ندانند؟ آیا فکر می‌کنند مردم فشار نیروهای انتظامی و لباس‌شخصی‌ها با قمه
و باتوم و گاز فلفل، برای جلوگیری از پیوستن خدمتگزاران نظام و ایران به
خیل خروشان‌شان را نمی‌بینند؟ آیا تصور می‌کنند که مردم متوجه ترس و ضعف
حاکمیت نشده‌اند؟

مردم عزیز، حضور شما در راهپیمایی ۲۲
بهمن امسال قابل تحلیل نیست، مگر آن‌که صف‌آرایی‌های دو گرایش عمده در این
تظاهرات، مستقل از هم، نمایش داده و ارزیابی شود. ما با دوگرایش روبرو
هستیم. یکی گرایشی است که از حق اجتماع و راهپیمایی مردم که در اصل ۲۷
قانون اساسی نیز بر آن تصریح شده، می‌هراسد و برای‌همین روز راهپیمایی
ملی، تهران را به پادگان تبدیل می‌کند. گرایشی که فقط حضور طرفداران خود
را در راهپیمایی برمی‌تابد و ملت را مجموعه‌ای از افراد طرف‌دار و تابع
خود می‌داند و بقیه مردم را، حتی اگر اکثریت نیز باشند، خس و خاشاک
می‌خواند. اما سوی دیگر، گرایشی است که شما را با همه تنوع و رنگارنگی
اعتقادی‌تان، فارغ از ویژگی‌های جنسیتی و قومیتی و فرهنگی و طبقاتی، به
رسمیت می‌شناسد. گرایشی که مردم را نه صرفا به میدان آزادی، بلکه به نشستن
سر سفره آزادی فرامی‌خواند.

لذا برای ازمیان رفتن پرده‌های گمراهی از
جلوی دیدگان جریان تمامیت‌خواه، براساس آموزه‌های مرادم امام خمینی(ره)،
دو پیشنهاد دارم. پیشنهاد اولم این است که همان‌طور که حضرت امام در سال
۱۳۴۱ فرمود «حاکمیت یک میتینگ در یکی از میادین بزرگ تهران برگزار کند، به
ما هم در بیابان و کویر قم اجازه متینگ بدهند»، می‌خواهم براساس حق مسلم
مردم، طبق اصل ۲۷ قانون اساسی، مجوز بدهند که در میدانی از تهران
راهپیمایی از طرف ما برگزار شود تا اقلیت و اکثریت مشخص شود. امنیتش را هم
خودمان تامین می‌کنیم و تضمین می‌دهیم که این راهپیمایی با پرهیز از
هرگونه شعار ساختارشکن برگزار شود؛ یک راهپیمایی آزاد، آن‌هم یک‌بار برای
همیشه، تا وزن هر گرایش در جامعه ما، بی‌فشار و تهدید روشن شود.

اما پیشنهاد دوم: درحالی‌که جریان
تمامیت‌خواه می‌خواهد راهپیمایی ۲۲ بهمن را به رفراندومی برای تایید
سیاست‌های خشونت‌آمیز و ضدمردمی خود تبدیل کند، پیشنهاد می‌کنم که براساس
اصل ۵۹ قانون اساسی، رفراندومی برای برون‌رفت از بحران برگزار شود تا به
حاکمیت شورای نگهبان پایان دهد. دخالت‌هایی که به‌نام نظارت استصوابی،
حاکمیت مردم را نشانه گرفته‌است و حتی از نظارت استصوابی هم پا را فراتر
گذاشته‌است. این دخالت‌هاست که مانع برگزاری یک انتخابات آزاد
ریاست‌جمهوری و تشکیل یک مجلس خبرگان و شورای اسلامی مستقل می‌شود. این
چگونه مجلس مستقلی است که نمایندگان ملتش، از ترس نظارت شورای نگهبان،
مجبورند که هربار بیانیه‌هایی برای محاکمه دلسوزان کشور تنظیم می‌شود،
آن‌را امضا کنند؟ کارنامه انتخابات دهم ریاست جمهوری نشان داد که این،
تنها رفراندوم است که می تواند راهگشای ما برای عبور از این تنگناها باشد.
در کنار حضور مجلسی مستقل است که اصول مربوط به منافع و حقوق اساسی ملت
مانند آزادی رسانه‌ها و مطبوعات، اصلاح شرایط برگزاری دادگاه‌های سیاسی و
… هم تامین می‌شود. و نیز این گونه مجلسی، فارغ از سایه حاکمیت شورای
نگهبان است که وزن نیروهای سیاسی در جامعه را روشن خواهد کرد، نه جوسازی و
تمهیدات دولتی و هزینه‌های میلیاردی، چنان‌که در ۲۲ بهمن امسال دیدیم.